‘Hij zit erin’
(Bijna) nooit heb ik met zoveel stress naar iets toegeleefd.
Nah wat is dat nou weer hoor ik je denken…ik neem je even mee in mijn persoonlijke gedachtengang en gevoel van de afgelopen maanden.
Zoals wellicht bekend kreeg ik 27 april een positieve uitslag voor corona, het deed wat met me, ik voelde me een soort verrader, was ik nu iemand die zich als een losbol had gedragen de afgelopen 14 maanden? Nee, zeer zeker niet, maar toch voelde het zo.Na een aantal dagen hakte het virus mijn lichaam pas echt goed binnen en kwam ik in het ziekenhuis terecht.
6 hele lange dagen van enorm ziek zijn, veel onderzoeken, onzekerheid en eenzaamheid volgden.
Ik lag namelijk in isolatie en alleen verpleging volledig ingepakt kwamen mijn kamer in voor de hoognodige checks…ik heb gehuild hoor…maar alleen, zonder troostende arm om me heen.Ik mocht naar huis, dacht na nog een weekje rustig aan te doen wel weer op de been en aan de slag te zijn. Een 3-tal wekelijkse doktersbezoeken later besefte ik (door de eerlijke woorden van de huisarts die eindelijk tot me door begonnen te dringen) dat deze vlieger niet op zou gaan. Ik moest wel zeker mijn doelen bijstellen, niet in weken maar in maanden.Inmiddels zijn we bijna 3 maanden, vele ziekenhuisbezoeken en check ups verder, die steeds vooraf gingen aan onzekerheid, is het wel goed? Heb ik geen blijvende schade aan organen? Heeft mijn lichaam zich hersteld?
Na de laatste uitslag van de longarts vorige week mag ik gaan beginnen met mijn revalidatie!Logopedie (voor ademhaling/long en stemgebruik) Ergotherapie (voor het opnieuw leren indelen van mijn dagen en prikkelverwerking) en Fysiotherapie (om weer op kracht en conditie te komen) staan binnenkort op het programma.Ik kijk daar enorm naar uit, gericht werken aan mijn herstel!
1 hobbel moest er nog genomen worden voor mijn gevoel, die hobbel was de vaccinatie gisteren.Eerder mocht ik hem niet halen omdat ik nog te ziek was. Nu kwam het dringende advies van zowel de longarts als de huisarts om me zo goed mogelijk te laten beschermen, zodat ik hopelijk niet nog eens zo ziek wordt. Sidenote was wel, van beiden, dat ik er rekening mee moest houden dat ik ook van de vaccinatie heel ziek zou kunnen worden, maar dat deze klachten dan max 3 dagen zouden duren.
Met een brok in mijn keel parkeerde ik gisteren mijn auto na het volgen van de GGD vaccinatie borden.Komop Danna, heel veel mensen doen dit, niks aan de hand!Toen ik de sticker Moderna op mijn briefje zag kreeg ik het helemaal benauwd, deze prik heeft toch meer bijwerkingen? Even langs de artsenpost.De superaardige arts stelde me gerust, tenminste…genoeg om in de rij te gaan staan.
Veel te snel was ik aan de beurt, prik erin en hop in de wachtkamer. Wat kan een half uur lang duren als je je tranen zit in te houden. Eindelijk terug in de auto, waar de sluizen meteen open gingen. Alle spanning kwam eruit…
The day after heb ik een pijnlijke arm, wat hoofdpijn en ben misselijk maar als het hierbij mag blijven heeft mijn lijf ook deze laatste hobbel genomen en kijk ik uit naar mijn herstelperiode, zonder spannende uitslagen, met kleine overwinningen!
#Corona #postcovid #angst #longcovid #herstellen #numagdezonweerschijnen
